خارش گوش: علل شایع و راهکارهای خانگی برای تسکین آن

خارش گوش یکی از مشکلات رایج است که می‌تواند برای افراد بسیار آزاردهنده باشد. این مشکل ممکن است به دلایل مختلفی از جمله خشکی پوست، تجمع موم، عفونت، آلرژی یا عوامل خارجی دیگر ایجاد شود. در بسیاری از موارد، خارش گوش می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک مشکل خفیف و موقتی باشد، اما در برخی موارد ممکن است علامت یک وضعیت پزشکی جدی‌تر باشد که نیاز به بررسی و درمان دارد.

اهمیت توجه به خارش گوش در این است که نادیده گرفتن یا درمان نادرست آن می‌تواند منجر به عفونت‌های جدی‌تر، آسیب به بافت‌های داخلی گوش یا حتی مشکلات شنوایی شود. خارش مداوم یا شدید ممکن است نشانه‌ای از عفونت قارچی، باکتریایی، یا بیماری‌های پوستی باشد که بدون درمان مناسب می‌تواند پیشرفت کرده و باعث درد و ناراحتی بیشتر شود. بنابراین، توجه به خارش گوش و مراجعه به پزشک در صورت تداوم یا بروز علائم دیگر بسیار حائز اهمیت است. خارش گوش می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که از مشکلات ساده تا بیماری‌های جدی‌تر را شامل می‌شود. 

علل شایع خارش گوش

•  خشکی پوست گوش: پوست داخل گوش، به‌ویژه اگر کمبود موم یا رطوبت داشته باشد، ممکن است خشک و تحریک شود. موم گوش به حفظ رطوبت و محافظت از پوست کمک می‌کند، و در صورت کمبود موم، گوش‌ها ممکن است دچار خارش شوند.

•  تجمع موم گوش (واکس گوش): موم گوش به طور طبیعی برای محافظت از کانال گوش تولید می‌شود، اما در برخی افراد تولید بیش از حد موم یا عدم تمیزکاری صحیح می‌تواند منجر به تجمع موم شود. این تجمع ممکن است باعث خارش، سوزش یا حتی انسداد گوش شود.

•  عفونت‌های قارچی و باکتریایی: عفونت‌های قارچی مانند اوتومایکوزیس یا عفونت‌های باکتریایی می‌توانند باعث خارش، قرمزی و ترشح از گوش شوند. این نوع عفونت‌ها معمولاً در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و افراد شناگر یا کسانی که گوش خود را مرطوب نگه می‌دارند بیشتر در معرض آن قرار دارند.

•  واکنش‌های آلرژیک: آلرژی به مواد مختلف مانند شامپو، صابون، گوشواره یا سایر مواد آرایشی می‌تواند باعث خارش گوش شود. آلرژی‌های فصلی نیز ممکن است علائم خارش در گوش‌ها به همراه داشته باشند.

•  استفاده از لوازم آرایشی یا سمعک: استفاده از سمعک‌ها، گوشواره‌های فلزی یا محصولات آرایشی که با پوست حساس گوش تماس پیدا می‌کنند، می‌تواند منجر به تحریک و خارش شود. این تحریک ممکن است به دلیل حساسیت به مواد تشکیل‌دهنده یا وجود رطوبت باشد.

•  آب و هوای سرد یا خشک: هوای سرد و خشک می‌تواند باعث خشکی پوست گوش شود و در نتیجه خارش ایجاد کند. این حالت در فصل‌های زمستان یا در مناطق با رطوبت کم بیشتر دیده می‌شود.

•  استفاده از ابزارهای غیرمناسب برای تمیز کردن گوش: استفاده از گوش‌ پاک‌ کن‌ها یا اشیاء تیز برای تمیز کردن داخل گوش می‌تواند پوست حساس داخل کانال گوش را تحریک کند و به خارش منجر شود. همچنین، این کار ممکن است موم گوش را به داخل کانال گوش فشار دهد و باعث انسداد شود.

•   مشکلات پوستی: برخی بیماری‌های پوستی مانند درماتیت سبورئیک یا پسوریازیس می‌توانند در ناحیه گوش نیز ظاهر شوند. این بیماری‌ها باعث خشکی، خارش و پوسته‌ریزی در پوست گوش می‌شوند.

•  عفونت‌های ویروسی: برخی عفونت‌های ویروسی، مانند سرماخوردگی یا عفونت‌های دستگاه تنفسی، می‌توانند منجر به خارش گوش شوند. این حالت معمولاً موقت است و با بهبود عفونت از بین می‌رود.

•  حساسیت به مواد شوینده و داروها: گاهی خارش گوش ممکن است نتیجه حساسیت به داروها، قطره‌های گوش یا شوینده‌های نامناسب باشد. برخی افراد نسبت به مواد شیمیایی خاصی که در این محصولات وجود دارند حساسیت نشان می‌دهند.

خارش گوش اغلب نشانه‌ای از یک مشکل خفیف است، اما در صورت تداوم یا همراهی با علائم دیگر مانند درد، ترشح یا کاهش شنوایی، باید به پزشک مراجعه کرد تا علل دقیق تشخیص داده شود و درمان مناسب ارائه شود.

راهکارهای خانگی برای تسکین خارش گوش

 تسکین خارش گوش در خانه با استفاده از روش‌های ساده و موثر امکان‌پذیر است. این راهکارها به جلوگیری از تحریک بیشتر گوش و کاهش ناراحتی کمک می‌کنند. در ادامه به برخی از بهترین راهکارهای خانگی برای تسکین خارش گوش اشاره شده است:

•   استفاده از روغن‌های طبیعی: روغن زیتون یا روغن معدنی می‌تواند به تسکین خارش و مرطوب کردن پوست خشک داخل گوش کمک کند. چند قطره روغن گرم (نه داغ) را با استفاده از یک قطره‌چکان به آرامی داخل گوش بریزید. این کار می‌تواند موم اضافی را نرم کند و خارش ناشی از خشکی را کاهش دهد.

•   تمیز کردن ملایم گوش: اگر خارش گوش ناشی از تجمع موم است، استفاده از گوش‌پاک‌کن‌های نرم (در حد خارجی گوش، نه داخل آن) می‌تواند کمک کند. با این حال، باید بسیار دقت کرد تا از فشار آوردن بیش از حد و آسیب به کانال گوش جلوگیری شود.

•   استفاده از کمپرس گرم: کمپرس گرم می‌تواند به کاهش التهاب و خارش گوش کمک کند. یک پارچه تمیز را در آب گرم (نه داغ) خیس کرده و آن را به آرامی روی گوش بگذارید. این کار باعث افزایش جریان خون و تسکین درد و خارش می‌شود.

•   استفاده از قطره‌های گوش خانگی: سرکه سفید و الکل می‌تواند به تمیز کردن و خشک کردن گوش کمک کند و خارش ناشی از عفونت قارچی یا باکتریایی را تسکین دهد. محلول مساوی از سرکه سفید و الکل تهیه کنید و چند قطره از آن را در گوش بریزید. این ترکیب به خشک شدن رطوبت و جلوگیری از رشد قارچ یا باکتری کمک می‌کند.

•   اجتناب از خاراندن گوش: مهم است که از خاراندن گوش با ابزار تیز یا نوک انگشت خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث آسیب به پوست حساس داخل گوش شود. تحریک بیشتر، احتمال عفونت یا زخم شدن پوست را افزایش می‌دهد.

•   استفاده از مرطوب‌کننده‌ها: اگر علت خارش خشکی پوست باشد، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها می‌تواند موثر باشد. حفظ رطوبت محیط خانه نیز با استفاده از دستگاه‌های بخور سرد به کاهش خشکی پوست و خارش گوش کمک می‌کند.

•   محافظت از گوش در برابر آب: اگر خارش گوش به دلیل رطوبت و تجمع آب باشد، از ورود آب به گوش جلوگیری کنید. هنگام دوش گرفتن یا شنا کردن از گوش‌گیرها یا پنبه‌های آغشته به وازلین برای محافظت از گوش‌ها در برابر رطوبت استفاده کنید.

•   استفاده از چای بابونه: چای بابونه دارای خواص ضدالتهابی و آرام‌بخش است که می‌تواند به تسکین خارش و التهاب کمک کند. چای بابونه را تهیه کرده و پس از خنک شدن آن، یک پارچه تمیز را در چای خیس کنید و به آرامی روی گوش قرار دهید.

•   رعایت بهداشت گوش: حفظ بهداشت مناسب گوش به جلوگیری از تجمع موم و عفونت‌ها کمک می‌کند. از تمیز کردن بیش از حد گوش پرهیز کنید، چرا که موم گوش به عنوان یک لایه محافظ طبیعی عمل می‌کند.

•   اجتناب از استفاده بیش از حد از وسایل گوش: استفاده از سمعک‌ها یا هدفون‌ها ممکن است باعث تحریک و خارش گوش شود. بهتر است از استفاده طولانی مدت این وسایل خودداری کنید و مرتباً آنها را تمیز کنید تا از تجمع باکتری‌ها جلوگیری شود.

•   تغییر محصولات بهداشتی و آرایشی: اگر خارش گوش به دلیل حساسیت به شامپو، صابون یا سایر محصولات آرایشی است، می‌توانید از محصولات بدون عطر و هایپوآلرژیک استفاده کنید تا تحریکات پوستی کاهش یابد.

•   استفاده از آلوئه‌ورا: ژل آلوئه‌ورا به دلیل خواص ضدالتهابی و تسکین‌دهنده خود می‌تواند به تسکین خارش گوش کمک کند. چند قطره ژل آلوئه‌ورا را داخل گوش قرار دهید تا التهاب کاهش یابد.

•   کنترل رژیم غذایی: برخی افراد ممکن است به علت آلرژی‌های غذایی دچار خارش گوش شوند. شناسایی و اجتناب از غذاهای تحریک‌کننده می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

•   استفاده از قطره‌های گوش ضدخارش: در داروخانه‌ها می‌توان قطره‌های گوش ضدخارش بدون نسخه تهیه کرد. این قطره‌ها می‌توانند به تسکین خارش و التهاب کمک کنند.

در صورت تداوم خارش یا بدتر شدن علائم، مراجعه به پزشک توصیه می‌شود تا علل احتمالی جدی‌تر مانند عفونت‌ها یا مشکلات پوستی تشخیص داده شده و درمان مناسب ارائه شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

 خارش گوش در اغلب موارد مسئله‌ای ساده است و می‌تواند با استفاده از روش‌های خانگی درمان شود، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک وجود داشته باشد.  

•   خارش مداوم یا شدید: اگر خارش گوش برای مدت طولانی ادامه پیدا کند و با روش‌های خانگی تسکین پیدا نکند، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر مانند عفونت یا التهاب مزمن باشد که نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد.

•   وجود درد یا ناراحتی شدید: خارش گوش همراه با درد شدید، ممکن است نشانه عفونت‌های باکتریایی، قارچی یا مشکلات دیگری باشد که باید توسط پزشک معاینه و درمان شود. درد ممکن است ناشی از عفونت گوش میانی یا التهاب شدید باشد.

•   ترشح از گوش: اگر از گوش شما مایعی خارج می‌شود (مانند ترشحات زرد، سفید یا خونی)، این می‌تواند نشانه‌ای از عفونت یا پارگی پرده گوش باشد. در این حالت، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

•   کاهش شنوایی: اگر خارش گوش با کاهش شنوایی همراه است، ممکن است به دلیل انسداد گوش با موم یا مشکلات جدی‌تر مانند عفونت یا آسیب به پرده گوش باشد. کاهش شنوایی یک علامت هشداردهنده است و باید توسط پزشک بررسی شود.

•   وجود تورم یا قرمزی شدید: تورم یا قرمزی گوش یا ناحیه اطراف آن می‌تواند نشان‌دهنده یک عفونت فعال یا التهاب جدی باشد. این وضعیت ممکن است به درمان دارویی یا حتی مداخله پزشکی نیاز داشته باشد.

•   تب همراه با خارش گوش: در صورت بروز تب همراه با خارش گوش، به‌ویژه در کودکان، احتمال وجود عفونت در بدن بیشتر است. تب همراه با خارش ممکن است نشانه‌ای از عفونت گوش میانی یا عفونت‌های دیگر باشد که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارند.

•   احساس فشار یا پرشدگی در گوش: احساس فشار یا پرشدگی در گوش ممکن است ناشی از تجمع موم، عفونت یا مشکلات مربوط به گوش میانی باشد. اگر این علائم همراه با خارش گوش هستند، پزشک می‌تواند با ابزارهای تخصصی گوش را بررسی کرده و مشکل را رفع کند.

•   تاریخچه مشکلات گوش یا جراحی‌های قبلی: اگر در گذشته سابقه مشکلات جدی گوش یا جراحی گوش داشته‌اید و حالا دچار خارش گوش شده‌اید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا احتمال عود بیماری یا مشکلات ناشی از جراحی بررسی شود.

•   خارش گوش پس از شنا یا تماس با آب: اگر خارش گوش پس از شنا یا تماس طولانی‌مدت با آب شروع شده است، ممکن است نشانه‌ای از عفونت گوش شناگر یا دیگر عفونت‌های مرتبط با رطوبت باشد که نیاز به درمان پزشکی دارند.

•   مشاهده علائم دیگر عفونت: در صورتی که خارش گوش با علائمی مانند سرگیجه، تهوع یا عدم تعادل همراه باشد، ممکن است نشانه‌ای از عفونت گوش داخلی باشد. این علائم نیازمند مداخله پزشکی فوری هستند.

•   سابقه بیماری‌های پوستی: اگر سابقه بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس، درماتیت یا دیگر اختلالات پوستی دارید و دچار خارش گوش شده‌اید، این وضعیت ممکن است نیاز به درمان‌های خاصی داشته باشد. پزشک می‌تواند داروهای موضعی مناسب برای کنترل خارش و التهاب تجویز کند.

•   خارش ناشی از حساسیت‌های دارویی: اگر بعد از استفاده از قطره‌های گوش یا داروهای دیگر دچار خارش شدید، ممکن است به مواد موجود در داروها حساسیت داشته باشید و باید با پزشک مشورت کنید تا درمان جایگزین ارائه شود.

در مجموع، خارش گوش معمولاً قابل درمان است و نگران‌کننده نیست، اما در صورتی که با علائم دیگری همراه شود یا تداوم یابد، باید به پزشک مراجعه شود تا از تشدید مشکل و بروز عوارض بیشتر جلوگیری شود.

موارد اورژانسی و علائمی که نیاز به مشاوره پزشکی دارند

 در برخی موارد، خارش گوش می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تری باشد که نیاز به مداخله سریع پزشکی دارند. 

• خروج مایع یا چرک از گوش: اگر مایعی زرد، سفید یا خونی از گوش خارج می‌شود، این می‌تواند نشانه‌ای از عفونت شدید گوش یا پارگی پرده گوش باشد. چنین وضعیتی نیازمند معاینه و درمان فوری توسط پزشک است.

•  کاهش شنوایی ناگهانی: از دست دادن شنوایی به طور ناگهانی یا تدریجی، به‌ویژه اگر با خارش گوش همراه باشد، می‌تواند به دلیل عفونت، انسداد توسط موم گوش یا آسیب به ساختارهای داخلی گوش باشد. این وضعیت ممکن است به درمان اورژانسی نیاز داشته باشد تا از آسیب دائمی جلوگیری شود.

•  درد شدید و ناگهانی در گوش: درد شدید همراه با خارش گوش می‌تواند نشانه‌ای از عفونت گوش میانی، آسیب به پرده گوش یا التهاب شدید باشد. درد ناگهانی و شدید همیشه نیازمند ارزیابی سریع پزشکی است، زیرا ممکن است وضعیت‌های اورژانسی مانند عفونت حاد در حال رخ دادن باشد.

•   تورم و قرمزی شدید در اطراف گوش: اگر پوست اطراف گوش یا داخل گوش متورم و قرمز شده است، این می‌تواند نشانه‌ای از سلولیتیس یا عفونت بافت نرم باشد. این عفونت می‌تواند به سرعت گسترش یابد و به درمان فوری با آنتی‌بیوتیک نیاز دارد.

•   تب بالا همراه با خارش گوش: تب بالا، به‌ویژه همراه با خارش گوش، می‌تواند نشانه‌ای از عفونت سیستمیک یا عفونت شدید گوش باشد. این وضعیت به درمان فوری پزشکی برای کنترل عفونت نیاز دارد.

•   احساس سرگیجه یا ناهماهنگی: اگر خارش گوش همراه با سرگیجه، عدم تعادل یا تهوع باشد، ممکن است نشانه‌ای از عفونت گوش داخلی (لابیرنتیت یا نوروپاتی دهلیزی) باشد. این عفونت‌ها می‌توانند باعث مشکلات تعادلی و حتی آسیب به شنوایی شوند و نیازمند درمان اورژانسی هستند.

•   تشنج یا سردرد شدید همراه با خارش گوش: وجود سردرد شدید یا تشنج همراه با خارش گوش ممکن است نشانه‌ای از عفونت یا التهاب شدید در مناطق مجاور گوش، مانند سینوس‌ها یا مغز (به‌طور نادر) باشد. این علائم خطرناک بوده و باید بلافاصله توسط پزشک بررسی شوند.

•  خارش گوش بعد از آسیب به سر یا گوش: اگر بعد از یک آسیب به سر یا گوش، خارش همراه با علائم دیگر مانند درد، خونریزی یا کاهش شنوایی بروز کند، این وضعیت نیازمند مراجعه فوری به پزشک است. ممکن است پرده گوش پاره شده باشد یا آسیب‌های جدی‌تری به ساختارهای داخلی گوش وارد شده باشد.

•   مشکلات تنفسی یا علائم آلرژی شدید: اگر خارش گوش به دلیل واکنش آلرژیک شدید بروز کند و با مشکلات تنفسی، تورم در ناحیه گلو یا صورت همراه باشد، این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از آنافیلاکسی (واکنش آلرژیک شدید) باشد که به مراقبت اورژانسی نیاز دارد.

•   احساس فشار یا پرشدگی مداوم در گوش همراه با سردرد یا درد شدید: این علائم ممکن است نشان‌دهنده عفونت گوش میانی یا حتی وضعیت‌های پیچیده‌تری مانند عفونت استخوان ماستوئید (ماستوئیدیت) باشد. ماستوئیدیت یک عفونت جدی استخوان پشت گوش است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند عوارض خطرناکی داشته باشد.

•  عدم پاسخ به درمان‌های خانگی و تداوم علائم: اگر پس از استفاده از روش‌های خانگی خارش گوش همچنان ادامه دارد و یا بدتر شده است، به ویژه اگر با علائمی مانند درد، ترشح، کاهش شنوایی یا تب همراه باشد، نیاز به مشاوره پزشکی فوری وجود دارد.

•   سابقه بیماری‌های زمینه‌ای یا ضعف سیستم ایمنی: اگر فردی که دچار خارش گوش شده، دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا مشکلات سیستم ایمنی است، یا از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کند، باید هر گونه عفونت یا مشکل گوش را جدی بگیرد و سریعاً به پزشک مراجعه کند.

در این موارد اورژانسی، اقدام سریع برای جلوگیری از عوارض جدی‌تر اهمیت زیادی دارد. در صورت مشاهده این علائم، مراجعه به پزشک یا حتی اورژانس ضروری است تا مشکل به درستی تشخیص داده و درمان مناسب آغاز شود.

راهکارهایی برای پیشگیری مشکلات گوش

برای جلوگیری از بروز مشکلات گوش و حفظ سلامت آن، می‌توانید از نکات و راهکارهای ساده‌ای استفاده کنید. رعایت این موارد نه‌تنها به پیشگیری از خارش گوش، بلکه از عفونت‌ها، آسیب‌ها و دیگر مشکلات گوش نیز جلوگیری می‌کند. در ادامه به نکاتی برای پیشگیری از مشکلات گوش اشاره شده است:

•  رعایت بهداشت صحیح گوش: گوش‌ها خود به‌طور طبیعی موم تولید می‌کنند که نقش حفاظتی دارد، بنابراین نیازی به تمیز کردن مداوم و عمقی داخل گوش نیست. از گوش‌پاک‌کن‌های پنبه‌ای فقط برای تمیز کردن لبه‌های خارجی گوش استفاده کنید و هرگز آن را داخل کانال گوش فرو نبرید. تمیز کردن بیش از حد یا وارد کردن اشیاء به گوش می‌تواند به پرده گوش یا کانال گوش آسیب برساند.

•   جلوگیری از ورود آب به گوش: هنگام شنا یا دوش گرفتن، از گوش‌گیرها یا پنبه‌های آغشته به وازلین استفاده کنید تا از ورود آب به داخل گوش جلوگیری شود. آب‌گرفتگی در گوش می‌تواند منجر به عفونت گوش شناگر (اوتیت خارجی) یا رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها شود.

•   استفاده از وسایل محافظتی هنگام قرارگیری در معرض صداهای بلند: قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صداهای بلند مانند موسیقی یا صدای ماشین‌آلات می‌تواند به شنوایی آسیب برساند. از هدفون‌های کاهنده نویز یا گوش‌گیرها در محیط‌های پرصدا استفاده کنید تا از گوش‌ها در برابر آسیب‌های شنوایی محافظت شود. 

•   اجتناب از وارد کردن اشیاء به داخل گوش: هرگز از گوش‌پاک‌کن‌ها، کلید، سنجاق یا اشیاء تیز برای تمیز کردن داخل گوش استفاده نکنید. این کار ممکن است باعث آسیب به کانال گوش یا پرده گوش شود و خطر عفونت را افزایش دهد.

•   خشک نگه داشتن گوش‌ها: پس از حمام یا شنا، گوش‌ها را به آرامی با یک حوله نرم خشک کنید. در صورت احساس رطوبت در داخل گوش، می‌توانید سرتان را به طرفین خم کنید و به‌آرامی تکان دهید تا آب خارج شود.

•   کنترل آلرژی‌ها و حساسیت‌ها: اگر به آلرژی‌های فصلی یا مواد حساسیت‌زا مبتلا هستید، کنترل آلرژی‌ها می‌تواند به پیشگیری از خارش و التهاب گوش کمک کند. استفاده از داروهای ضد آلرژی و پرهیز از مواد حساسیت‌زا مانند شامپوها و صابون‌های تحریک‌کننده می‌تواند موثر باشد.

•   استفاده منظم از سمعک‌ها و هدفون‌ها با رعایت بهداشت: اگر از سمعک‌ها یا هدفون‌ها استفاده می‌کنید، آن‌ها را مرتباً تمیز کنید تا از تجمع باکتری‌ها و آلودگی‌ها جلوگیری شود. از استفاده طولانی‌مدت سمعک‌ها و هدفون‌ها در محیط‌های مرطوب یا هنگام تعریق خودداری کنید.

•   استفاده از قطره‌های مرطوب‌کننده گوش در هوای خشک: در مناطقی که هوای خشک وجود دارد، استفاده از قطره‌های مرطوب‌کننده گوش می‌تواند به حفظ رطوبت گوش و جلوگیری از خشکی و خارش کمک کند.

•   پیشگیری از آسیب‌های فیزیکی به گوش: مراقب باشید که به گوش‌ها ضربه‌ای وارد نشود. هرگونه ضربه به گوش می‌تواند به پرده گوش یا ساختارهای داخلی گوش آسیب برساند و به عفونت یا مشکلات شنوایی منجر شود.

•   معاینه منظم گوش‌ها توسط پزشک: اگر احساس خارش، درد یا کاهش شنوایی دارید، بهتر است به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با معاینه منظم، مشکلات پنهان را تشخیص دهد و درمان‌های مناسب را پیشنهاد دهد.

•   پیشگیری از تجمع موم گوش: در صورتی که گوش‌های شما بیش از حد موم تولید می‌کنند یا موم تجمع می‌کند، می‌توانید به پزشک مراجعه کنید تا گوش‌ها را به‌صورت ایمن و بدون آسیب تمیز کند. عدم استفاده از گوش‌پاک‌کن‌ها یا دیگر اشیاء تیز در داخل گوش ضروری است.

•   استفاده مناسب از داروها و محصولات گوش: از قطره‌های گوش یا داروهای دیگر بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. برخی از داروها ممکن است باعث تحریک گوش یا عوارض جانبی شوند. همیشه دستورالعمل استفاده از محصولات بهداشتی و دارویی را رعایت کنید و از آن‌ها به‌صورت مکرر و بیش از حد استفاده نکنید.

•  کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: اگر به بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، پسوریازیس یا دیگر اختلالات پوستی مبتلا هستید، مدیریت مناسب بیماری‌ها به کاهش خطر بروز مشکلات گوش کمک می‌کند. در مواردی که گوش‌ها به دلیل بیماری‌های مزمن تحت تأثیر قرار می‌گیرند، رعایت دستورات پزشک اهمیت بالایی دارد.

•   رعایت اعتدال در استفاده از هدفون‌ها: استفاده مکرر از هدفون‌ها به‌ویژه در صدای بلند ممکن است به مرور زمان باعث کاهش شنوایی شود. صدای موسیقی یا فیلم را همیشه در حد مناسب نگه دارید و در فواصل زمانی مشخص به گوش‌های خود استراحت دهید.

•   پرهیز از سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نه‌تنها برای ریه‌ها و قلب مضر است، بلکه به مرور زمان می‌تواند به سیستم شنوایی نیز آسیب بزند. افراد غیرسیگاری نیز باید از قرار گرفتن در معرض دود سیگار اجتناب کنند، زیرا این کار ممکن است باعث التهاب و عفونت‌های گوش میانی شود.

رعایت بهداشت گوش به شیوه‌ای صحیح و ملایم می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. تمیز کردن بیش از حد یا نادرست گوش‌ها، استفاده از اشیاء تیز و فشار دادن موم به داخل کانال گوش می‌تواند آسیب‌زا باشد. با رعایت نکات بهداشتی و در صورت نیاز مشاوره با پزشک، می‌توانید از سلامت شنوایی خود محافظت کنید.